![Bug Bug](images/icons/bug.gif)
عملکرد یک دیگ بخار و سیستم آب گرم زمانی قابل قبول است که مطابق با هدف طراحی و توالی عملیاتی مشخص شده باشد. توجه به اقدامات زیر در طول فرایند تست دیگ آبگرم ، راه اندازی می تواند به بهبود قابل ملاحظه در عملکرد سیستم و بهره وری انرژی منجر شود:
تست عملکرد دیگ آبگرم
باید تمام موارد ایمنی، اینترلاک، و آلارم به درستی در هر دو حالت اتوماتیک و دستی عمل کنند. باید توجه کرد که نصب و راه اندازی سنسور مناسب و کالیبراسیون تایید شود. سیستم کنترل DDC متکی بر ورودی از سنسور های مختلف (مانند دما، فشار و جریان) به منظور دستیابی به عملکرد سیستم مورد نظر می باشد. اگر سنسور به درستی قرار نگرفته است، و یا مقدار اندازه گیری شده از هر سنسور در الگوریتم کنترلی نادرست است، سیستم پاسخ را در نظر نمی گیرد.
در تست دیگ آبگرم در صورت قابل اجرا بودن بررسی کنید که شیرهای عایق اتوماتیک به درستی نصب شده و عمل می کنند. (شیرهای عایق اتوماتیک معمولا زمانی نصب می شوند که دیگ های متعدد به یک سرآیند تامین متصل می شوند. بویلر با پمپ های اختصاصی به طور کلی شیرهای عایق اتوماتیک ندارد) هنگامی که یک دیگ بخار جداگانه عمل نمیکند، باید شیر انزوا بسته شود تا از از گردش آب در واحد جلوگیری کند.
این تنظیمات پمپاژ انرژی را کاهش می دهد و از رقت درجه حرارت آب گرم با ترکیب آب گرما ندیده و جریان از طریق دیگ های غیر عملیاتی، با آب داغ جلوگیری می کند.
بررسی مرحله بندی مناسب دیگ بخار تحت شرایط عادی، و همچنین تحت هر شکست و حالت عامل اضطراری ، به خصوص اگر چندین واحد نابرابر در اندازه نصب شده باشد ضروری است. هماهنگی نزدیک بین مرحله بندی دیگ بخار و بار واقعی ، مصرف انرژی را به حداقل می رساند.
به عنوان مثال استفاده از یک دیگ بخار کوچک با کارایی خوب مفید است زیرا در بارهای کم و برای فعال کردن یک دیگ بخار بزرگتر در صورتی که بار فراتر از ظرفیت گرمایش دیگ بخار کوچکتر نباشد کارایی دارد.
![[عکس: 20180818073441bcb3fa4400afdb0f25ece2399f29e38f.jpg]](https://forums.irserv.ir/uploads/userpics/20180818073441bcb3fa4400afdb0f25ece2399f29e38f.jpg)
زمان تست بویلر : زمان مورد نیاز برای آزمون
مقدار زمان لازم برای اجرای تست دیگ آبگرم بر روی یک سیستم آب گرم، وابسته به اندازه و پیچیدگی نصب و راه اندازی و توالی کنترل مشخص شده است. به عنوان مثال، تعداد اجزای سیستم (از جمله دیگهای بخار و پمپ های)، و همچنین پیچیدگی توالی از عملیات (از جمله استراتژی های تنظیم مجدد، کنترل ظرفیت، پارامترهای مرحله بندی و سد کننده ها / آلارم ) می باشد و به طور قابل توجهی تحت تاثیر زمان مرتبط با تست کل سیستم می باشد.
الزامات مورد نیاز تست دیگ آب گرم یا دیگ بخار در آزمایش های منظم با توجه به مقررات ملی ، و نوع تجهیزات نصب شده متفاوت خواهد بود. آزمون های روتین زیر طبق قوانین بهداشت و ایمنی کار HSE در انگلستان برای یک خانه دیگ بخار مورد نیاز است.
روزانه:
[size=15px]دمیدناز طریق دریچه های توالی پاکسازی برای حذف هر لجن انباشته شده در مخازن
هفتگی:
هدف از انجام تست مخازن تحت فشاراطمینان از امنیت، بررسی نشتی سیستم های تحت فشار و کارایی مخازن تحت فشار (pressure vessel) می باشد. تست فشار برای یک سیستم فشار جدید قبل از استفاده و یا یک سیستم فشار موجود پس از نوسازی یا ایجاد تغییرات مورد نیاز است. دو روش برای تست فشار وجود دارد: تست هیدرواستاتیک و تست پنوماتیک. در تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار از آب و در تست پنوماتیک مخازن تحت فشار از هوا، نیتروژن، و یا هر گاز غیر قابل اشتعال و غیر سمی استفاده می شود.
تست مخازن تحت فشار: اهداف
هدف از بازرسی مخازن تحت فشار و انجام تست مخازن تحت فشار برای ترویج ایمنی و سلامت افراد در محل کار و جامعه، مطابق با قانون بهداشت و ایمنی شغلی، محدود کردن خسارت احتمالی به اموال، حفاظت از محیط زیست از طریق کنترل، کاهش یا از بین خطر مرتبط با تجهیزات فشار، تعیین وضعیت تجهیزات فشار، تشخیص خرابی بالقوه در مراحل اولیه، کاهش خطر ابتلا به آسیب های شکست بالقوه و افزایش عمر تجهیزات فشار می باشد
این اهداف به وسیله تایید این که ساخت و بهره برداری با شرایط طراحی مطابقت دارد، و اینکه که تجهیزات فشار، امن و مناسب برای خدمات تحت شرایط عملیاتی مشخص شده تا بازرسی برنامه ریزی شده بعدی هستند، و تایید اینکه تعمیر و نگهداری، تعمیرات و تغییرات انجام شده یکپارچگی تجهیزات فشار را حفظ خواهد کرد و ارزیابی زندگی باقی مانده ایمن از تجهیزات فشار بدست خواهند آمد.
تست مخازن تحت فشار: تست هیدرواستاتیک
یکی از تست های متداول برای شناسایی پوسیدگی، ناپیوستگی و وجود نشتی در لوله ها، اتصالات و مخزن دیگ تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار می باشد. روش انجام این تست به شرح زیر است.
تست مخازن تحت فشار: تست پنوماتیک
تست مخازن تحت فشار توسط آزمون پنوماتیک به طور بالقوه خطرناک تر از تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار می باشد و به دلیل سطح بالاتری از انرژی پتانسیل ذخیره شده در آن است. در صورتی که حداقل یکی از شرایط زیر وجود داشته باشد می توان تست پنوماتیک مخزن را انجام داد: هنگامی که سیستم های فشار طوری طراحی شده اند نمیتوان آنها را با آب پر کرد. و یا هنگامی که سیستم های فشار در حال سرویس دهی هستند و اثر تست متوسط قابل تحمل نیست. یک طرح توجیه و یک طرح کلی لوله کشی برای تست فشار پنوماتیک مورد نیاز است
انجام تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار در صورتی که توسط کارشناس با تجربه و با سابقه انجام نشود ممکن است آسیب های جدی به بدنه مخازن و سازه وارد نمایند که می تواند هزینه های زیاد و سرباری برای صاحبان مخازن به همراه داشته باشد و این آسیب ها بعد از چند هفته و یا چند ماه نمایان می شود و اغلب ترمیم آن مشکل می باشد و حتی باعث ایجاد سورخ در بدنه مخزن می شود.
رعایت نکات ریزی که طی تجربه به دست می آید در اغلب کدها و استاندارد های راهنمای موجود در زمینه ی چگونگی تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار ارائه نشده است تا باعث کاهش ریسک در تست مخازن تحت فشار شود.
خوردگی پس از تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار
فولاد های زنگ نزن
فولاد های زنگ نزن آلیاژهای پایه آهن هستند و برای مقاومت به خوردگی با ترکیب اکسیژن تشکیل یک لایه چسبنده یکپارچه روی سطح خود را می دهند. این آلیاژ دارای حداقل 10.5% کروم (Crome) می باشد که عامل اصلی تشکیل این لایه می باشد. تجربه نشان داده است که این میزان کروم بسیار ضعیف بوده و مقاوت خوبی را ایجاد نمی کند زیرا برای ایجاد یک لایه رویی مناسب مقدار کروم باید 12% باشد اما در بسیاری از موارد به دلیل رعایت نکردن الزامات در کارگاه های ساخت کارایی این مخازن پایین می آید.
هدف از انجام تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار اطمینان از تحمل فشار کاری توسط سیستم و عدم نشتی آن می باشد. در تمام تست های هیدرواستاتیک به دلیل آنکه آب تقریبا قایلبت فشرده شدن را ندارد از آن استفاده می شود و با توجه به حساسیت این نوع فولاد ها نوع و کیفیت آب مورد استفاده در انجام تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار و همچنین چگونگی اجرای مراحل تست هیدرواستاتیک از اهمیت بالایی برخوردار است و در صورت نامناسب بودن شرایط می تواند باعث تخریب مخازن شود.
از طرفی علی رغم حساسیت های موجود در اغلب کدها و استاندارد ها تنها به کلیات اشاره شده و در صورتی که بازرس خود دارای تجربه و دانش کافی نباشد نمی تواند اجرای تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار را به درستی انجام دهد. در اثر ترکیب یک یا چند مکانیزم پس از تست هیدرو استاتیک می تواند آسیب هایی به مخزن وارد شود:
مواردی که می تواند باعث این مکانیزم ها شود می تواند به نوع آب مورد استفاده، نحوه طراحی و اجرای تست مخازن تحت فشار و چگونگی انجام عملیات بر روی تجهیزات بعد از اجرای تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار باشد. فولاد های زنگ نزن به خوردگی با یون های هالوژنی بسیار حساس هستند و مخرب ترین یون موجود در آب کراید است که باعث خوردگی حفره ای در فولاد می شود.
اجرای تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار
در تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار در صورتی که از آب های غیر شرب با کلراید بالا استفاده شود باید از سودسوز آور و یون هیدروکسی برای کاهش خوردگی فولاد استفاده کرد. زمان و دما تاثیر زیادی در خودگی دارند. در صورتی که زمان تماس و دمای آب کم باشد می توان از آب هایی با کلراید بالاتر هم استفاده کرد. لایه رویی اکسید کروم مقاومت به خوردگی فولاد است و ایجاد لایه های اکسید ناشی از جوشکاری باعث تشدید خوردگی باقی ماندن آب در شیار ها پس از تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار می شود و با تبخیر تدریجی آب درصد کلراید بالا رفته و خوردگی افزایش می یابد. بنابراین باید آب به طور کامل تخلیه شود و هوای خشک به آن دمیده شود
تست عملکرد دیگ آبگرم
باید تمام موارد ایمنی، اینترلاک، و آلارم به درستی در هر دو حالت اتوماتیک و دستی عمل کنند. باید توجه کرد که نصب و راه اندازی سنسور مناسب و کالیبراسیون تایید شود. سیستم کنترل DDC متکی بر ورودی از سنسور های مختلف (مانند دما، فشار و جریان) به منظور دستیابی به عملکرد سیستم مورد نظر می باشد. اگر سنسور به درستی قرار نگرفته است، و یا مقدار اندازه گیری شده از هر سنسور در الگوریتم کنترلی نادرست است، سیستم پاسخ را در نظر نمی گیرد.
در تست دیگ آبگرم در صورت قابل اجرا بودن بررسی کنید که شیرهای عایق اتوماتیک به درستی نصب شده و عمل می کنند. (شیرهای عایق اتوماتیک معمولا زمانی نصب می شوند که دیگ های متعدد به یک سرآیند تامین متصل می شوند. بویلر با پمپ های اختصاصی به طور کلی شیرهای عایق اتوماتیک ندارد) هنگامی که یک دیگ بخار جداگانه عمل نمیکند، باید شیر انزوا بسته شود تا از از گردش آب در واحد جلوگیری کند.
این تنظیمات پمپاژ انرژی را کاهش می دهد و از رقت درجه حرارت آب گرم با ترکیب آب گرما ندیده و جریان از طریق دیگ های غیر عملیاتی، با آب داغ جلوگیری می کند.
بررسی مرحله بندی مناسب دیگ بخار تحت شرایط عادی، و همچنین تحت هر شکست و حالت عامل اضطراری ، به خصوص اگر چندین واحد نابرابر در اندازه نصب شده باشد ضروری است. هماهنگی نزدیک بین مرحله بندی دیگ بخار و بار واقعی ، مصرف انرژی را به حداقل می رساند.
به عنوان مثال استفاده از یک دیگ بخار کوچک با کارایی خوب مفید است زیرا در بارهای کم و برای فعال کردن یک دیگ بخار بزرگتر در صورتی که بار فراتر از ظرفیت گرمایش دیگ بخار کوچکتر نباشد کارایی دارد.
![[عکس: 20180818073441bcb3fa4400afdb0f25ece2399f29e38f.jpg]](https://forums.irserv.ir/uploads/userpics/20180818073441bcb3fa4400afdb0f25ece2399f29e38f.jpg)
زمان تست بویلر : زمان مورد نیاز برای آزمون
مقدار زمان لازم برای اجرای تست دیگ آبگرم بر روی یک سیستم آب گرم، وابسته به اندازه و پیچیدگی نصب و راه اندازی و توالی کنترل مشخص شده است. به عنوان مثال، تعداد اجزای سیستم (از جمله دیگهای بخار و پمپ های)، و همچنین پیچیدگی توالی از عملیات (از جمله استراتژی های تنظیم مجدد، کنترل ظرفیت، پارامترهای مرحله بندی و سد کننده ها / آلارم ) می باشد و به طور قابل توجهی تحت تاثیر زمان مرتبط با تست کل سیستم می باشد.
الزامات مورد نیاز تست دیگ آب گرم یا دیگ بخار در آزمایش های منظم با توجه به مقررات ملی ، و نوع تجهیزات نصب شده متفاوت خواهد بود. آزمون های روتین زیر طبق قوانین بهداشت و ایمنی کار HSE در انگلستان برای یک خانه دیگ بخار مورد نیاز است.
روزانه:
[size=15px]دمیدناز طریق دریچه های توالی پاکسازی برای حذف هر لجن انباشته شده در مخازن
- به طور جداگانه، آلارم های ضعیف اول و دوم تست می شوند.
هفتگی:
- کاهش سطح واقعی آب بویلر در تست بویلر به وسیله تبخیر به 1st و سپس بایین آمدن تا 2nd
- آلارم بلند معمولا هر هفته یکبار در تست بویلر انجام می شود.
هدف از انجام تست مخازن تحت فشاراطمینان از امنیت، بررسی نشتی سیستم های تحت فشار و کارایی مخازن تحت فشار (pressure vessel) می باشد. تست فشار برای یک سیستم فشار جدید قبل از استفاده و یا یک سیستم فشار موجود پس از نوسازی یا ایجاد تغییرات مورد نیاز است. دو روش برای تست فشار وجود دارد: تست هیدرواستاتیک و تست پنوماتیک. در تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار از آب و در تست پنوماتیک مخازن تحت فشار از هوا، نیتروژن، و یا هر گاز غیر قابل اشتعال و غیر سمی استفاده می شود.
تست مخازن تحت فشار: اهداف
هدف از بازرسی مخازن تحت فشار و انجام تست مخازن تحت فشار برای ترویج ایمنی و سلامت افراد در محل کار و جامعه، مطابق با قانون بهداشت و ایمنی شغلی، محدود کردن خسارت احتمالی به اموال، حفاظت از محیط زیست از طریق کنترل، کاهش یا از بین خطر مرتبط با تجهیزات فشار، تعیین وضعیت تجهیزات فشار، تشخیص خرابی بالقوه در مراحل اولیه، کاهش خطر ابتلا به آسیب های شکست بالقوه و افزایش عمر تجهیزات فشار می باشد
این اهداف به وسیله تایید این که ساخت و بهره برداری با شرایط طراحی مطابقت دارد، و اینکه که تجهیزات فشار، امن و مناسب برای خدمات تحت شرایط عملیاتی مشخص شده تا بازرسی برنامه ریزی شده بعدی هستند، و تایید اینکه تعمیر و نگهداری، تعمیرات و تغییرات انجام شده یکپارچگی تجهیزات فشار را حفظ خواهد کرد و ارزیابی زندگی باقی مانده ایمن از تجهیزات فشار بدست خواهند آمد.
تست مخازن تحت فشار: تست هیدرواستاتیک
یکی از تست های متداول برای شناسایی پوسیدگی، ناپیوستگی و وجود نشتی در لوله ها، اتصالات و مخزن دیگ تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار می باشد. روش انجام این تست به شرح زیر است.
- به دست آوردن فشار آزمون پس از مشاوره با مهندس پروژه. توجه: وقتی که تست هیدرواستاتیک بر روی یک سیستم فشار موجود انجام می شود، فشار تست هیدرواستاتیک اصلی نباید از فشار تعیین شده تجاوز کند
- تکمیل طرح تست مخزن فشار و ارائه برای تصویب تست مخازن تحت فشار
- تصویب طرح توسط سرپرست
- تصویب طرح توسط مدیر برنامه سیستم های تحت فشار
- اطمینان از اینکه فشار سنج مورد استفاده برچسب کالیبراسیون دارد.
- حذف تمام افرادی که به طور مستقیم با تست مخازن تحت فشار در ارتباط نیستند.
- حذف دریچه های آزادکننده فشار و یا ادوات آزادکننده غیر بازبست از مخزن مورد تست در جایی که فشار آزمون از فشار مجموعه ای از دریچه ها تجاوز کند یا هر دریچه با استفاده از یک کلامپ آزمون مناسب پایین نگه داشته می شود و در هر دو طرف از دستگاه های امدادی غیر بازبست نصب شده موقت اعمال فشار صورت می گیرد.
- نصب ریل تست کالیبره پس از آن در همه زمان ها قابل مشاهده است.
- اطمینان از اینکه دیگچه یا دو شاخه آزمون و یا گیره برای استفاده مناسب هستند و عاری از نقص آشکار هستند.
- مطمئن شوید که آب مورد استفاده برای آزمون کمتر از درجه حرارت محیط نیست اما در هیچ موردی کمتر از ۷۰ ° F نیست.
- فشار سیستم را تا زمانی که به فشار تعیین شده تست برسیم افزایش می دهیم.
- این فشار آزمون را به مدت ۱۰ دقیقه قبل از تست مخازن تحت فشار نگه می داریم.
- مطمئن شوید که دمای فلز در زمان آزمون هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار از ۱۲۰ ° F تجاوز نمی کند.
- اگر شواهدی از اعوجاج ساختاری وجود داشت،با توجه به توصیه بازرس می توان سیستم را رد کرد و یا تعمیرات انجام داد.
- در صورتی که نشت در سیستم وجود دارد، موارد زیر را انجام دهید: تعمیرات و یا رد کردن سیستم
- بعد از انجام تست مخازن تحت فشار دریچه ها و دستگاه های امدادی را به حالت اول در می آوریم
تست مخازن تحت فشار: تست پنوماتیک
تست مخازن تحت فشار توسط آزمون پنوماتیک به طور بالقوه خطرناک تر از تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار می باشد و به دلیل سطح بالاتری از انرژی پتانسیل ذخیره شده در آن است. در صورتی که حداقل یکی از شرایط زیر وجود داشته باشد می توان تست پنوماتیک مخزن را انجام داد: هنگامی که سیستم های فشار طوری طراحی شده اند نمیتوان آنها را با آب پر کرد. و یا هنگامی که سیستم های فشار در حال سرویس دهی هستند و اثر تست متوسط قابل تحمل نیست. یک طرح توجیه و یک طرح کلی لوله کشی برای تست فشار پنوماتیک مورد نیاز است
انجام تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار در صورتی که توسط کارشناس با تجربه و با سابقه انجام نشود ممکن است آسیب های جدی به بدنه مخازن و سازه وارد نمایند که می تواند هزینه های زیاد و سرباری برای صاحبان مخازن به همراه داشته باشد و این آسیب ها بعد از چند هفته و یا چند ماه نمایان می شود و اغلب ترمیم آن مشکل می باشد و حتی باعث ایجاد سورخ در بدنه مخزن می شود.
رعایت نکات ریزی که طی تجربه به دست می آید در اغلب کدها و استاندارد های راهنمای موجود در زمینه ی چگونگی تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار ارائه نشده است تا باعث کاهش ریسک در تست مخازن تحت فشار شود.
خوردگی پس از تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار
فولاد های زنگ نزن
فولاد های زنگ نزن آلیاژهای پایه آهن هستند و برای مقاومت به خوردگی با ترکیب اکسیژن تشکیل یک لایه چسبنده یکپارچه روی سطح خود را می دهند. این آلیاژ دارای حداقل 10.5% کروم (Crome) می باشد که عامل اصلی تشکیل این لایه می باشد. تجربه نشان داده است که این میزان کروم بسیار ضعیف بوده و مقاوت خوبی را ایجاد نمی کند زیرا برای ایجاد یک لایه رویی مناسب مقدار کروم باید 12% باشد اما در بسیاری از موارد به دلیل رعایت نکردن الزامات در کارگاه های ساخت کارایی این مخازن پایین می آید.
هدف از انجام تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار اطمینان از تحمل فشار کاری توسط سیستم و عدم نشتی آن می باشد. در تمام تست های هیدرواستاتیک به دلیل آنکه آب تقریبا قایلبت فشرده شدن را ندارد از آن استفاده می شود و با توجه به حساسیت این نوع فولاد ها نوع و کیفیت آب مورد استفاده در انجام تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار و همچنین چگونگی اجرای مراحل تست هیدرواستاتیک از اهمیت بالایی برخوردار است و در صورت نامناسب بودن شرایط می تواند باعث تخریب مخازن شود.
از طرفی علی رغم حساسیت های موجود در اغلب کدها و استاندارد ها تنها به کلیات اشاره شده و در صورتی که بازرس خود دارای تجربه و دانش کافی نباشد نمی تواند اجرای تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار را به درستی انجام دهد. در اثر ترکیب یک یا چند مکانیزم پس از تست هیدرو استاتیک می تواند آسیب هایی به مخزن وارد شود:
- خوردگی Crevice و حفره ای
- ترک خوردگی تنشی
- خوردگی میکروبی
مواردی که می تواند باعث این مکانیزم ها شود می تواند به نوع آب مورد استفاده، نحوه طراحی و اجرای تست مخازن تحت فشار و چگونگی انجام عملیات بر روی تجهیزات بعد از اجرای تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار باشد. فولاد های زنگ نزن به خوردگی با یون های هالوژنی بسیار حساس هستند و مخرب ترین یون موجود در آب کراید است که باعث خوردگی حفره ای در فولاد می شود.
اجرای تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار
در تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار در صورتی که از آب های غیر شرب با کلراید بالا استفاده شود باید از سودسوز آور و یون هیدروکسی برای کاهش خوردگی فولاد استفاده کرد. زمان و دما تاثیر زیادی در خودگی دارند. در صورتی که زمان تماس و دمای آب کم باشد می توان از آب هایی با کلراید بالاتر هم استفاده کرد. لایه رویی اکسید کروم مقاومت به خوردگی فولاد است و ایجاد لایه های اکسید ناشی از جوشکاری باعث تشدید خوردگی باقی ماندن آب در شیار ها پس از تست هیدرواستاتیک مخازن تحت فشار می شود و با تبخیر تدریجی آب درصد کلراید بالا رفته و خوردگی افزایش می یابد. بنابراین باید آب به طور کامل تخلیه شود و هوای خشک به آن دمیده شود